อุปสมบท เมื่อวันที่ ๔ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๑๙ ณ พัทธสีมาวัดกำแพง อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี โดยมีหลวงพ่อเจือ เจ้าอาวาสวัดกำแพง เป็นพระอุปัชฌาย์

     โยมพ่อเตาะท่านเป็นคนเขมรได้เดินทางมาถึงที่จังหวัดลพบุรีและได้มาอยู่ในหมู่บ้านหนองสะเดาและได้แต่งงานกับโยมเล็กผู้เป็นมารดา และในขณะที่ท่านได้อยู่ในหมู่บ้านท่านก็จะเป็นคนคอยช่วยเหลือเพื่อนบ้านเพราะท่านพอจะมีวิชาติดตัวมาบ้างจากเขมรด้วยการเป่ารักษาอาการป่วยต่าง ๆ ตามแต่ความสามารถที่จะทำได้และได้ถ่ายทอดให้กับลูกชายคนโตบ้างนั่นก็คือ หลวงพ่อเพี้ยน อคคธมโม ต่อมาไม่นานท่านก็ได้เสียชีวิตลง หลวงพ่อก็ต้องเป็นคนที่ดูแลแม่และน้อง ๆ และนำวิชาที่พ่อได้สอนมาออกมาใช้รักษาให้กับคนในหมู่บ้านต่อมา

     และท่านก็ได้ศึกษาวิชาอาคมจากหลวงพ่อปาน พระเขมรที่มาจำพรรษา ณ ที่วัดเกริ่นกฐิน โดยท่านมาครั้งแรกไม่มีใครรู้ว่าท่านมาจากใหนแต่ต่อมาท่านก็ได้เล่าให้ญาติโยมทราบว่าท่านเดินธุดงค์มาจากฝั่งประเทศเขมรเดินทางมาเรื่อย ๆ จนมาพบที่พักสงฆ์ ในป่าไผ่ และต้นกระถินป่าท่านจึงพักอาศัยเพราะเห็นว่าที่นี่น่าจะสงบและเหมาะแก่การนั่งเจริญจิตภาวนา เมื่ออยู่แล้วท่านก็เห็นว่าที่นี่สงบสมกับที่ท่านตั้งใจไว้จริงๆและท่านก็ได้อยู่จำพรรษาที่นี่และอยู่จำพรรษามาโดยตลอดโดยท่านจะออกบิณฑบาตโปรดญาติโยมทุกเช้าทำวัตร ปฏิบัติกิจของสงฆ์มิได้ขาด เมื่อชาวบ้านเห็นว่าท่านปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบชาวบ้านต่างก็เกิดศรัทธาในตัวท่านและแต่งตั้งท่านให้เป็นเจ้าอาวาสของวัดเกริ่นกฐิน ระหว่างที่ท่านอยู่ในวัดบางครั้งท่านก็ได้ช่วยเหลือชาวบ้านด้วยวิชาอาคมที่ได้เล่าเรียนมาจากประเทศเขมร จนชาวบ้านต่างยกย่องท่านว่า   ท่านเป็นพระที่มีวิชาอาคมที่แกร่งกล้า  หลวงพ่อเพี้ยนสมัยที่ท่านยังเป็นฆารวาสก็เป็นอีกคนหนึ่ง ที่เข้ามากราบท่านอยู่บ่อย ๆ และนับถือในตัวหลวงพ่อปานเป็นอย่างมาก หลวงพ่อเพี้ยนท่านจะมาวัดทุกวันเพื่อมาปรนนิบัติหลวงพ่อปานจนหลวงพ่อปานเห็นว่าหลวงพ่อเพี้ยนเป็นคนดี รักและชอบเรื่องเกี่ยวกับวิชาอาคมท่านจึงได้ สอนวิชาต่าง ๆที่ท่านมีอยู่จนหมดและบอกเสมอว่า วิชาอาคมที่สอนไปนั้นต้องหมั่นฝึกฝนจิตให้แก่กล้าและอย่านำไปใช้ในทางที่ผิดจงนำไปใช้ช่วยเหลือญาติโยมที่เขาเดือดร้อนเท่าที่เราจะช่วยเขาได้ มีวิชาอยู่ในตัวถ้าใช้ในทางที่ผิดมันจะไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย และมันก็จะย้อนกลับมาทำร้ายตัวเราเอง ให้ยึดมั่น ถือมั่น ทำจริง รู้จริง เห็นจริง จึงจะเกิดผล