บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดห้วยพลู เพื่ออุทิศกุศลให้กับโยมมารดาผู้ถึงแก่กรรม (บวชหน้าไฟ) เมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๖

     ต่อมาพระมหาบุศย์ ธุวปุตฺโต เจ้าอาวาสวัดสัมปทวน ซึงมีความคุ้นเคยกับโยมบิดาของท่านได้พาไปอยู่วัดสัมปทวนเพื่อศึกษาเล่าเรียนโยมบิดาจึงยกท่านให้กับพระมหาบุศย์ให้เป็นเสมือนบุตรบุญธรรมและสามเณรก็เรียกท่านพระมหาบุศย์ว่า หลวงพ่อตลอดชีวิต

     ต่อมาได้ลาสิกขาอยู่เป็นศิษย์วัด เพื่อศึกษาเบื้องต้นที่โรงเรียนสัมปทวนเมื่อเรียนจบประถมศึกษาแล้วท่านพระมหาบุศย์จึงพาไปฝากกับท่านเจ้าคุณ พระจุลนายก (ทองสุก) วัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพมหานคร เพื่อศึกษาเล่าเรียน ต่อมาท่านเจ้าคุณพระจุลนายก พาไปถวายตัวต่อเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ วัดบวรนิเวศวิหาร ขณะที่ทรงดำรงสมณศักดิ์ที่ สมเด็จพระวชิรญาณวงศ์ ซึ่งพระองค์ได้เมตตาให้ศึกษาเล่าเรียน

      บรรพชาเป็นสามเณรครั้งที่สอง เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๒ ณ วัดบวรนิเวศวิหาร โดยมี เจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ วัดบวรนิเวศวิหาร ขณะที่ทรงดำรงสมณศักดิ์ที่ สมเด็จพระวชิรญาณวงศ์ เป็นพระอุปัชฌาย์

     อุปสมบทเป็นพระภิกษุ เมื่อวันที่ ๑๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๘๘ ณ วัดบวรนิเวศวิหาร โดยมี เจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ วัดบวรนิเวศวิหาร ขณะที่ทรงดำรงสมณศักดิ์ที่ สมเด็จพระวชิรญาณวงศ์ ทรงเป็นพระอุปัชฌาย์ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (เจริญ สุวฑฺฒนมหาเถร) เมื่อครั้งยังเป็นพระมหาเจริญ สุวฑฺฒโน ป.ธ.๙) เป็นพระกรรมวาจาจารย์