เมื่อยังเยาว์ได้ศึกษาสอนสมัยในสำนักพระสมุห์รวย วัดท่าโรงช้าง อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อมีความรู้พอสมควรในสมัยนั้นแล้ว ก็ได้บรรพชาเป็นสามเณรในวัดนั้น ได้ศึกษาพระธรรมวินัย มีความรู้พอสมควรแก่การปฏิบัติ เป็นสามเณรอยู่ ๑ พรรษา ก็ได้ลาสิกขาออกไปพยาบาลโยมแม่ ซึ่งขณะนั้นโยมแม่กำลังป่วยอยู่ ครั้นต่อมาโยมแม่ได้ถึงแก่กรรมลง ก็ได้อุปสมบท หน้าศพโยมแม่

     อุปสมบท เมื่อวันที่ ๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๕๓ เวลา ๑๕.๓๕ น. อายุ ๒๓ ปี ณ พระอุโบสถวัดนาคาวาส ตำบลท่าโรงช้าง อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี โดยมี พระครูพิศาลคณะกิจ เจ้าคณะอำเภอพุนพิน วัดพุนพินใต้ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระสมุห์รวย วัดท่าโรงช้าง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระสมุห์ทองพิมพ์ ภทฺทมุนี วัดหัวสวน เป็นพระอนุสาวนาจารย์

     อุปสมบทแล้วอยู่ศึกษาที่วัดท่าโรงช้าง เป็นเวลาพอสมควร ขณะนั้น วัดนาคาวาส (หัวไทร) ตำบลท่าโรงช้าง อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี กำลังร้างว่างเจ้าอาวาสอยู่ คณะพุทธบริษัทของวัดนาคาวาส จึงได้พร้อมใจกันนิมนต์ท่านมาจำพรรษาที่วัดนาคาวาสต่อมาท่านได้เป็นเจ้าอาวาสและอยู่จำพรรษาที่วัดนาคาวาสตลอดมา

     ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะตำบลท่าโรงช้าง เมื่อวันที่ ๑๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๗๔ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูวิธานธุราทร เมื่อวันที่ ๑๙ กันยายน พ.ศ. ๒๔๗๘ ต่อมาท่านก็ได้ลาออกจากตำแหน่งหน้าที่เจ้าหน้าตำบล โดยมีพระครูพรหมพลานุรักษ์ วัดท่าพลา ตำบลหนองไทร อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะตำบลท่าโรงช้างสืบแทนต่อไป ต่อมาทางคณะสงฆ์ได้แยกวัดในตำบลท่าโรงช้างออกเป็น ๒ ตำบลคือตำบลท่าโรงช้างและตำบลหนองไทร เพื่อความเหมาะสมและสะดวกในการปกครองปฏิบัติหน้าที่ราชการคณะสงฆ์ ท่านก็ได้รับการแต่งเป็นเจ้าคณะตำบลท่าโรงช้างอีก เมื่อวันที่ ๒๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๙๕ พระครูพรหมพลานุรักษ์ ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะตำบลหนองไทร ซึ่งเป็นตำบลตั้งขึ้นใหม่