เมื่อยังวัยเยาว์ได้เข้าศึกษาเล่าเรียน อยู่ในสำนักท่านหนึ่งอาจารย์จันทร์ เจ้าอาวาสวัดท่าข้าม พร้อมด้วยพระธรรมปรีชาอุดม

     อุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดพุนพินใต้ โดยมี พระมหาพุ่ม โชติปาโล เป็นพระอุปัชฌาย์ พระสมุห์ทองพิมพ์ ภทฺทมุนี เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูชลาทรธำรง เป็นพระอนุสาวนาจารย์

     เมื่ออุปสมบทแล้ว ได้ศึกษาอยู่ที่วัดพุนพินใต้ จนสอบได้นักธรรมชั้นโท แล้วขึ้นมาอยู่วัดท่าพลา เพื่อจะได้คอยดูแลอุปทานโยมแม่ ซึ่งไม่สบาย จนโยมแม่ได้ถึงแก่กรรม อยู่ต่อมา เมื่อท่านอธิการแดง เจ้าอาวาสวัดท่าพลาในสมัยนั้น มรณภาพลง ก็ได้รับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดท่าพลาตั้งแต่นั้นมาจนมรณภาพ

     ในระหว่างที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ในสมณเพศนั้น ท่านได้พยายามสร้างคุณความดีให้แก่พระศาสนา ทั้งในด้านก่อสร้างและด้านปฏิบัติ จนเป็นเหตุให้วัดท่าพลา มีความเจริญรุ่งเรืองขึ้นกว่าแต่ก่อนเป็นอันมากในบั้นปลายของชีวิตท่านก็ได้เป็นหัวหน้าจัดสร้างโรงเรียนประชาบาลถาวรขึ้น ๑ หลัง ในวัดท่าพลา นอก จากการก่อสร้างถาวรวัตถุเสนาสนะดังกล่าวแล้ว ในทางด้านคณะสงฆ์ ท่านได้พยายามช่วยเหลือเอาใจใส่ดูแลเป็นอย่างดี จนเป็นที่ไว้วางใจของผู้ใหญ่ ต่อมาก็ได้รับตำแหน่งเจ้าคณะตำบลท่าโรงช้าง เมื่อตำบลคณะสงฆ์เปลี่ยนมาเป็นตำบลหนองไทร ท่านก็ได้รับตำแหน่งเจ้าคณะตำบลหนองไทรอีก หลังจากนั้นก็ได้เป็นพระวินัยธร