ท่านได้ย้ายไปศึกษาพระปริยัติธรรมอยู่ที่วัดบวรนิเวศวิหาร มีความรู้เชี่ยวชาญระเบียบ แบบแผน ประเพณี ศาสนพิธีและกิจการอื่นๆ ทั้งฝ่ายบรรชิต -ฆราวาส ในการจัดงานพิธีได้เป็นอย่างดี จนเป็นที่ไว้วางใจของ เจ้าคณะจังหวัดชุมพร และท่านเจ้าคุณพระเทพวงศาจารย์ (จันทร์ โกสโล) อยู่เสมอตั้งแต่ท่านยังเป็นพระเปรียญ จนท่านเจ้าคุณพระเทพวงศาจารย์ (จันทร์ โกสโล) เอ๋ยปากชมว่า “ในชุมพรจะทำอะไรเป็นการใหญ่แล้ว ไม่ได้ปรึกษาท่านมหาก่อนแล้ว ไม่ค่อยสะดวกปลอดโปร่ง”

     พระราชธรรมเวที เป็นผู้สมานสามัคคีในคณะสงฆ์ไม่ถือเราเขา ถือหมู่ ถือคณะ มีอะไรเกิดขึ้น ก็พยายามไกล่เกลี่ยให้เรียบร้อยได้เสมอ

     พระราชธรรมเวที ปกครองคณะสงฆ์ด้วยความเมตตากรุณา ถ่อยทีถ่อยอาศัย มีเหตุมีผล จึงเป็นที่เคารพนับถือของพระสงฆ์ทั้งสองนิกายเป็นอย่างมาก

     ท่านปกครองวัดโตนด แม้ไม่ได้ปฏิสังขรณ์ให้ดีเด่น แต่ท่านก็รักษาให้คงอยู่ในสภาพเดิม จนชาวบ้านบางคนตำหนิว่าท่าน เฉยๆแฉะๆ สมชื่อว่าเปียก ท่านทราบดีว่าเขาตำหนิท่าน แต่ท่านเห็นว่าอ่อนดีกว่าแข็ง ถ้าแข็งแล้วมันจะหัก หักแล้วจะต่อให้สนิทเหมือนเดิมคงยาก

     พระราชธรรมเวที เป็นผู้มีความกตัญญูกตเวที ต่อผู้มีพระคุณของท่านเป็นอย่างมาก เป็นผู้ริเริ่มการทำบุญคล้ายวันมรณภาพ พระธรรมารามคณีสุปรีชา สังฆปาโมกข์ (หนู อชิโต) ทุกวันที่ ๓ กุมภาพันธ์ของทุกปี ที่วัดโตนดต้องจัดขึ้นเป็นประเพณีถึงปัจจุบัน

     พระราชธรรมเวที เคยเล่าให้ศิษย์ฟังว่า เมื่อเป็นสามเณรวัดบวรนิเวศวิหาร ท่านฝันว่ามีผู้เฒ่ามาดูโชคชะตาให้ท่าน ท่านถามว่าท่านจะมีอายุเท่าไรถึงสิ้นอายุขัย ชายผู้นั้นไม่ตอบ แต่คลี่กระดาษที่พับไว้ออกลักษณะเหมือนใบลาน ภายในตอนหนึ่งเขียนเลข ๖๗ ผู้เฒ่าจึงชี้ไปที่เลขนั้น ในคืนที่ท่านเดินทางจากอำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร ถึงวัดราชผาติการาม ก่อนรับการรักษาตัวที่โรงพยาบาล พอรู้สึกตัวท่านกล่าวทันทีว่า เราอายุ ๖๗ ปีแล้ว แต่ก็มาทราบเรื่องภายหลังที่ท่านมรณภาพแล้วเช่นกัน

     พระราชธรรมเวที มีโรคประจำตัวอยู่ คือ หลอดลมอักเสบเรื้อรัง ไม่สบายเล็กน้อยโรคจะกำเริบ ทำให้ไอหอบแต่ก็รักษาด้วยตนเอง โดยใช้ยารักษาเองตามอาการจนทุเลาอยู่เสมอ

     เมื่อวันที่ ๘ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๑๒ ท่านเดินทางไปเจริญพระพุทธมนต์ที่กองพันทหารบกจังหวัดชุมพร ในพิธีปฏิญาณตนต่อหน้าธงชัยเฉลิมพล เมื่อกลับถึงวัดได้สองวันท่านอาพาธเป็นหวัด ต่อมามีไข้สูง คณะศิษย์เห็นว่าอาการหนักมาก รุ่งเช้าของวันที่ ๑๖ พฤศจิกายน จึงนำตัวท่านไปรักษาต่อที่กรุงเทพ ถึงวัดราชผาติการาม เวลา ๒๐.๐๐ น. ต่อมา เวลา ๒๑.๓๐ น. ได้เชิญนายแพทย์เสริมศักดิ์ เพ็ญชาติ มาตรวจอาการ แล้วส่งตัวท่านไปยังโรงพยาบาลรามาธิบดี คืนนั้นท่านอ่อนเพลียมาก หายใจติดขัด ต้องทำการเจาะคอช่วยการหายใจ เช้าวันที่ ๑๗ พฤศจิกายน อาการดีขึ้น รู้สึกตัวแต่ไม่สามารถพูดได้ แต่เขียนหนังสือบอกอาการเริ่มต้นได้ จากนั้นตั้งแต่วันที่ ๑๙ พฤศจิกายน เป็นต้นมา ท่านไม่รู้สึกตัว และท่านถึงแก่มรณภาพ เมื่อวันที่ ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๑๒ เวลา ๑๘.๓๐ น. ด้วยระบบทางเดินหายใจล้มเหลว สิริอายุ ๖๗ ปี พรรษา ๔๗

     ทางจังหวัดชุมพร นำโดย นายประพัฒน์ บุญช่วย ผู้ว่าราชการจังหวัดชุมพร เป็นประธานฝ่ายฆราวาส และพระอโนมคุณมุนี (สุบิน ปิยธโร) รักษาการเจ้าคณะจังหวัดชุมพร (ธรรมยุต) ได้กำหนดจัดงานพระราชทาน เพลิงศพพระราชธรรมเวที (เปียก จตฺตาลโย) ในวันที่ ๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๑๓ ณ เมรุชั่วคราววัดโตนด ตำบลบางยี่โร อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร

• สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (วิน ธมฺมสาโร ป.ธ.๙ ) วัดราชผาติการาม เขตดุสิต จังหวัดกรุงเทพ
• พระสุธรรมาธิบดี (แสง ชุตินฺธโร) วัดธรรมบูชา อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี
• พระราชญาณกวี (บุญชวน เขมาภิรัต) วัดขันเงิน อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร
• พระนิกรครุนาถมุนี (เลื่อน รตฺตญฺญูเถระ) วัดสามแก้ว อำเภอเมืองชุมพร จังหวัดชุมพร
• พระเขมานันทคุณ (ปราง เขมานนฺโท) วัดโตนด อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร
• พระวิชัยธารโสภณ (ทรงเครื่อง พยัคฆพันธ์) วัดท่ายางเหนือ อำเภอเมืองชุมพร จังหวัดชุมพร
• พระครูวิจิตรกรณีย์ (ยิ่ง สุวโจ) วัดโพธิเกษตร อำเภอสวี จังหวัดชุมพร
• พระครูศรีอุทัยธรรม (แดง วิมโล) วัดอุทัยธรรม (เขาถล่ม) อำเภอเมืองชุมพร จังหวัดชุมพร
• พระอธิการอิ่ม ปวฑฺฒโน วัดท่าไม้ลาย อำเภอเมืองชุมพร จังหวัดชุมพร

• พระมุนีสารโสภณ (บุญเกียรติ กุลโสภโณ) วัดธรรมถาวร อำเภอทุ่งตะโก จังหวัดชุมพร
• พระอโนมคุณมุนี (สุบิน ปิยธโร) วัดโพธิการาม อำเภอเมืองชุมพร จังหวัดชุมพร
• พระครูนิกรครุนาถ (สำเริง สุจิตฺโต) วัดสามแก้ว อำเภอเมืองชุมพร จังหวัดชุมพร
• พลอากาศโท มุนี มหาสันทนเวชยันต์รังสฤษดิ์ ผู้บัญชาการกองทัพอากาศคนแรกของไทย
• อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
• คุณ นีน่า วัน กอร์คอม (Nina Van Gorkom)
• ภริยา Mr. Lodeweij Van Gorkom อุปทูตเนเธอร์แลนด์ประจำประเทศไทย