เมื่อเติบโตขึ้น อายุ ๑๘ ปี ได้ไปทำงานที่ จังหวัดสมุทรปราการ เมื่ออายุครบ ๒๑ ปี ได้ลางานออกมาเพื่ออุปสมบท ในบวรพระพุทธศาสนา โดยมีผู้อุปถัมภ์ในการอุปสมบท คือผู้ใหญ่สนิท นางบำรุง กลีบบัว เป็นเจ้าภาพ

     อุปสมบท เมื่อวันที่ ๑๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๓๑ ณ พัทธสีมาวัดพิจารณ์โสภณ โดยมี พระครูโสภณพัฒนวิจารณ์ (สังเวียน ปญฺญาทีโป) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์ สอาด สุวีโร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์ ชูเกียรติ ธมฺมสาโร เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า อํสุกาโร แปลว่า "ผู้กระทำความสว่าง"

     ได้บวชจำพรรษาอยู่ที่วัดพิจารณ์โสภณ ได้ช่วยเหลืองานพระครูโสภณพัฒนวิจารณ์ พัฒนาวัดพิจารณ์โสภณตลอดมา ในขณะที่จำพรรษาอยู่ ในปี พ.ศ. ๒๕๓๑ ได้ร่วมกับพระนวก บูรณะเจดีย์มอญและบูรณะศาลาการเปรียญหลังใต้ บูรณะศาลาตึกหน้าศาลาการเปรียญหลังใหญ่ ทั้งหน้าและหลังฯ ปี พ.ศ. ๒๕๑๒ ได้เข้ารับตรวจเลือก เพื่อเข้ารับราชการทหารแต่ไม่ถูกเข้ารับราชการกองประจำการ ในช่วงเวลานั้นเอง พระครูโสภณธรรมวิจารณ์ ทรงพล อํสุกาโรจึงได้ตัดสินใจบวชเป็นพระภิกษุเรื่อยมา