|
VIEW : 1,768
เพิ่ม/แก้ไขข้อมูลสถานะเดิม
พระครูวิสุทธิจารี มีนามเดิมว่า พุ่ม ไม่ทราบนามสกุล เกิดเมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ. ๒๔๐๒ ไม่ทราบวันที่ ตรงกับวันอาทิตย์ ปีมะเมีย ณ บ้านนาตะเคียน ตำบลนาตะเคียน อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นบุตรของนายสง นางนุ่ม ในจำนวนพี่น้องทั้งหมด ๘ คน ท่านเป็นบตรคนที่ ๕ ครอบครัวมีอาชีพเกษตรกรรม ในวัยเด็กเมื่ออายุได้ ๑๓ ปี ได้เข้าศึกษาอักขระสมัยในสำนักของท่านขรัวพุทศรี วัดหัวอิฐ จากนั้นได้ลาท่านขรัว ไปบรรพชาเป็นสามเณร
บรรพชาอุปสมบท
เมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๔๑๕ อายุ ๑๓ ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร ณ วัดชายตัง(วัดชายนา) ได้ ๒ พรรษา (อายุ ๑๕ ปี ประมาณ พ.ศ. ๒๔๑๗) ได้ลาสิกขามาช่วยงานทางบ้าน สึกได้ ๒ ปี จากนั้น (อายุ ๑๗ ปี ประมาณ พ.ศ. ๒๔๑๙) ได้กราบมอบตัวเป็นศิษย์พระอาจารย์ย่อง อินฺทสุวณฺโณ วัดวังตะวันตก (พระครูกาชาด) เพื่อศึกษาธรรมวินัยบวชเรียนต่อ
เมื่อท่านมีอายุครบอุปสมบท อายุได้ ๒๑ ปี ประมาณปี พ.ศ. ๒๔๒๓ พระอาจารย์ย่องได้พาท่านไปยังวัดท่าโพธิ์ฯ เพื่อที่จะไปหาพระอุปัชฌาย์ และอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ พัทธสีมาวัดท่าโพธิ์ฯ (ขณะยังเป็นอารามในมหานิกาย) โดยมี พระครูการาม (จู ป.ธ.๔) วัดท่าโพธิ์ฯ เป็นพระอุปัชฌาย์ (มรณะภาพ พ.ศ. ๒๔๒๗) อาจารย์ย่อง อินฺทสุวณฺโณ วัดวังตะวันตก เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ภายหลังดำรงสมณศักดิ์ที่พระครูกาชาด ทำหน้าที่ดูแลองค์พระธาตุฯ และปกครองคณะสงฆ์ด้านทิศตะวันตกของพระบรมธาตุนครศรีธรรมราช (พ.ศ. ๒๓๗๘-๒๔๖๐) พระอาจารย์ม่วง วัดท่าโพธิ์ฯ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ เมื่อครั้งท่านยังอยู่ในมหานิกาย ก่อนที่จะเปลี่ยนนิกายเป็นธรรมยุติ ต่อมาดำรงสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นธรรมพิเศษ มีราชทินนามว่า พระรัตนธัชมุนี (ม่วง รตนทฺธโช ป.ธ.๔) เจ้าคณะมลฑลนครศรีธรรมราช (พ.ศ. ๒๓๙๖-๒๔๗๗)
ได้รับฉายาทางธรรมว่า “อินฺทสโร” แปลว่า ผู้มีเสียงดุจดังพระอินทร์
สำเร็จกิจเป็นพระภิกษุสงฆ์ พระพุ่ม ได้จำพรรษาอยู่กับพระครูการาม (จู) ซึ่งเป็นพระอาจารย์อุปัชฌาย์ที่วัดท่าโพธิ์ฯ อยู่ระยะหนึ่ง จากนั้นได้ลาพระอาจารย์กลับมาจำพรรษาที่วัดวังตะวันตก ในอันเตวาสิกของพระอาจารย์ย่องเช่นเดิม ได้ศึกษาพระธรรม เรียนสวดพระปาฏิโมกข์โดยสวดได้ใน ๑ พรรษา และศึกษาสรรพวิชาต่างๆจากพระอาจารย์ย่อง เมื่อบวชได้ ๓ พรรษา ท่านเกิดอาพาธหนัก แต่ไม่ละความเพียรในการศึกษาธรรม จนหายจากอาพาธ เป็นพระสงฆ์ที่เคร่งครัดพระธรรมวินัย ใฝ่รู้ใฝ่ศึกษา สมถะเรียบร้อย รูปงามวางตัวเหมาะสมกับการเป็นเพศสมณะ จากนั้นต่อมาอีก ๒ ปี พ.ศ. ๒๔๒๗ พระครูการาม (จู) วัดท่าโพธิ์ฯ ผู้เป็นพระอาจารย์อุปัชฌาย์ถึงแก่มรณภาพ พระพุ่มก็ได้ไปช่วยงานการทำศพจนเสร็จสิ้น
***พระครูการาม (จู) ปธ.๔ ก่อนที่ท่านจะไปครองวัดท่าโพธิ์ฯ ท่านครองวัดมเหยงค์มาก่อน
***วัดท่าโพธิ์ฯ ยกเป็นอารามในธรรมยุติกนิกาย เมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๗ และได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นพระอารามหลวงชั้นตรี เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๐ นามว่า วัดท่าโพธิ์วรวิหาร
สืบทอดเล่าขาน
เรื่องวิชาอาคมพ่อท่านพุ่มก็มีติดตัวอยู่ไม่น้อย เนื่องจากท่านเป็นศิษย์ของพระครูกาชาด (ย่อง อินฺทสุวณฺโณ) วัดวังตะวันตก ซึ่งเป็นพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เป็นพระนักพัฒนาเช่นกัน และมีวิชาอาคมอยู่ไม่น้อย ซึ่งได้ถ่ายทอดสู่พ่อท่านพุ่ม นอกจากพระอาจารย์ย่อง ท่านเป็นพระดีและพระขลังแล้วนั้น พ่อท่านพุ่มก็ได้ยึดแนวปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามพระอาจารย์ กล่าวคือ ดีทั้งนอกดีทั้งใน เป็นพระนักพัฒนา บวกกับการปฏิบัติธรรม มีจิตที่บริสุทธิ์ มีเมตตาธรรม ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีอยู่ในตัว บวกกับบารมีที่ท่านได้สร้างสมมา สมดังคำกล่าวที่ว่า "พระจะขลังเมื่อพระนั้นปฏิบัติดี มีความบริสุทธิ์ทั้งกายใจ" เมื่อดีใน+ดีนอก+บารมีที่สร้างสม = ความขลัง ตราตรึงในจิตวิญญาณเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของผู้เคารพศรัทธา
ท่านเป็นพระสงฆ์ที่ปฏิบัติกิจของสงฆ์ไม่ได้ขาด โดยไม่ลดละหรือขาดเลยแม้บางครั้งท่านจะอาพาธ โดยเฉพาะการสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น ทุกวันตลอดสมณะเพศของท่าน และการขึ้นธรรมมาสแสดงธรรมเทศนาทุกวันพระ ๘ ค่ำและ ๑๕ ค่ำ มิได้ขาด ยังความจดจำแก่ชาวบ้านจันพอยิ่งนัก เป็นที่ยกย่องกล่าวขานถึงคุณงามความดีและจริยาวัตรจนถึงปัจจุบันนี้ เป็นที่ยึดเหนี่ยวเคารพนับถือในพระคุณของชนทั้งปวง ทั้งชาวบ้าน ชาวจีน แขก ต่างศาสนา ในวันที่ท่านมรณภาพ ชาวบ้านจันพอร้องไห้กันทุกบ้าน ไม่มีหลังไหนที่ไม่หลั่งน้ำตา ตั้งแต่เด็กเล็ก นักเรียน ตลอดถึงคนชรา เปรียบต้นโพธิ์ใหญ่ที่ไว้อิงบารมีล้มลง
สาธารณูปการ/สาธารณประโยชน์
ผลงานบางประการของพระนักพัฒนานามว่าพระพุ่ม พระผู้สร้างแต่คุณประโยชน์ พระผู้มีแต่ให้
พ.ศ. ๒๔๕๐ สร้างอุโบสถวัดจันพอ เป็นเงินหกพันกว่าบาทในสมัยนั้น
พ.ศ. ๒๔๕๗ สร้างสะพานน้ำขาว เป็นเงินหกร้อยกว่าบาทในสมัยนั้น ต่อมาซื้อที่นา ๑๐ กระบิ้ง เป็นเงินสองร้อยเก้าสิบบาทในสมัยนั้น เพื่อขุดคลองโดยระดมชาวบ้านช่วยขุดคลอง ชื่อว่า คลองหน้าขอน เพื่อให้เป็นที่สะดวกในการสัญจร และการชลประทาน โดยใช้เงินหกสิบบาทในสมัยนั้น เป็นค่าเลี้ยงดูผู้ช่วยขุดคลอง
พ.ศ. ๒๔๕๙ สร้างโรงเรียนวัดจันพอ และมีการมอบทุนการศึกษาให้เด็กนักเรียนในโอกาสที่เหมาะสม
พ.ศ. ๒๔๗๓ สร้างกุฏิหลังใหญ่ กว้าง ๗ ศอก ยาว ๒๓ วา (๓.๕๐x๔๖เมตร) มุงด้วยกระเบื้องดินสงขลา เป็นกุฏิยาวแบ่งเป็นห้องๆให้พระสงฆ์ได้พักหรือจำวัด เป็นเงินสองพันกว่าบาทในสมัยนั้น
พ.ศ. ๒๔๗๕ สร้างกุฏิ ๒ หลัง เป็นเงินห้าร้อยกว่าบาทในสมัยนั้น เป็นต้น
ตำแหน่ง
ฝ่ายปกครอง
| พ.ศ. ๒๔๔๙ - ๒๔๘๘ | เป็น เจ้าอาวาสวัดจันพอ |
| พ.ศ. ๒๔๕๖ | เป็น พระอุปัชฌาย์ ประจำแขวง |
| พ.ศ. ๒๔๕๖ | เป็น รักษาการเจ้าคณะแขวงท่าศาลา |
| พ.ศ. ๒๔๕๗ | เป็น เจ้าคณะแขวงท่าศาลา |
| พ.ศ. ๒๔๗๒ | เป็น เจ้าคณะแขวงท่าศาลา กิตติมศักดิ์ |
สหธรรมิกที่สำคัญ
- พระครูวิธูรธรรมศาสน์ (กล่อม นนฺโท) วัดโพธาวาส จังหวัดสุราษฎร์ธานี
- พระครูประกาศิตธรรมคุณ (เพชร อินฺทโชติ) วัดวชิรประดิษฐ์ (เฉงอะ) จังหวัดสุราษฎร์ธานี
- พระอธิการเอียด อริยวํโส (พ่อท่านเอียดดำ) วัดศาลาไพ / วัดคงคาวง (ในเขียว) จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูอินคีรีสมานคุณ (เรือง บุญฺญโชโต) วัดอินทคีรี (บ้านนา) จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระอธิการเสน สีสุวณฺโณ วัดเสนาราม จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูสุวรรณสารธารี (ทอง ปุณฺณสุวณฺโณ) วัดพระอาสน์ จังหวัดนครศรีธรรมราช
ศิษย์สัทธิวิหาริก ที่สำคัญ
- พระครูวิสุทธิจารี (กล่ำ ถาวโร) วัดวิสุทธิยาราม (วัดศาลาบางปู) จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระอธิการแดง จนฺทสโร วัดโทตรี จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูประดิษฐ์ถาวรการ (ยอด ติสฺสโร) วัดสระประดิษฐ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูประดิษฐ์สุวรรณวัตร (เบี้ยว จนฺทสุวณฺโณ) วัดนารีประดิษฐ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูสุคนธ์คุณากร (กลิ่น ติสฺสโร) วัดชัยธารามประดิษฐ์ (วัดปากโมร๊ะ) จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระอธิการขจร ยสโร วัดป่าวดี จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูพิศาลพัฒนกิจ (บุญรอด ฆงฺคสุวณฺโณ) วัดประดู่พัฒนาราม จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูวิริยานุศาสน์ (น่วม ธมฺมรกฺขิโต) วัดหลวงครู จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูวินิจธรรมสาร (บุญชู ฆงฺคสุวณฺโณ) วัดชลธาราม (เตาหม้อ) จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูธรรมสาธน์ศึกษา (จ้วน ธมฺมโชโต) วัดนากุน จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูวิธารธรรมโกศล (แปลก ธมฺมปาโล) วัดจันพอ จังหวัดนครศรีธรรมราช
- พระครูมงคลรังษี (เรือง จิตฺตปาโล) วัดบ่อกรูด จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นต้น
วัตถุมงคล
เหรียญรุ่นแรก สร้างปี พ.ศ. ๒๔๘๕ เป็นเหรียญที่ระลึกเป็นเหรียญรุ่นเดียวที่ทันท่านอธิษฐานจิตปลุกเสก กล่าวกันว่า วัตถุประสงค์ในการสร้างนั้น สร้างเพื่อแจกเป็นขวัญกำลังใจแก่ทหารในการสงคราม มีการจัดพิธีพุทธาภิเษกขึ้น ณ อุโบสถ วัดจันพอ โดยนิมนต์พระเกจิมาร่วมอธิษฐานจิตปลุกเสก และ ๑ ในนั้น มี พ่อท่านเอียด อริยวํโส วัดศาลาไพ/วัดคงคาวง (ในเขียว) ศิษย์น้องร่วมพระอาจารย์เดียวกันกับท่าน ร่วมอธิษฐานจิตปลุกเสกด้วย ส่วนรายนามพระเกจิท่านอื่นไม่แน่ใจ(ไม่กล้าฟันธง) คาดว่าน่าจะมี พระครูอินทคีรีสมานคุณ ขณะที่เป็นพระสมุห์เรือง บุญฺญโชโต วัดอินทคีรี(บ้านนา) ร่วมในพิธีด้วย เพราะเป็นพระเกจิที่เป็นเจ้าอาวาสวัดในเขตการปกครองคณะสงฆ์ของท่าน เป็นต้น ซึ่งเป็นพระเหรียญที่ได้รับความนิยมอย่างสูงเป็นที่หวงแหนของชาวบ้านท่าศาลาและผู้ครอบครองโดยทั่วไป กล่าวกันว่า ทหารนิยมพกเหรียญของท่านมาก เพราะประจักษ์ในพุทธคุณ คุ้มครอง แคล้วคลาด มหาอุด คงกระพัน ฯ
เครื่องรางของขลังอื่นๆ คาดว่ามี เช่น ตะกรุด ลูกอม ผ้ายันต์ ผ้าจีวร เป็นต้น แต่ด้วยกาลเวลาที่ผ่านมายาวนาน ผ่านการสืบทอด บางอย่างได้เลือนหายไปเพราะลูกหลานไม่สนใจ อีกทั้งไม่มีเอกลักษณ์ที่ชัดเจน และไม่มีเครื่องระบุว่าเป็นของที่ท่านสร้าง ต้องอาศัยที่มา เหล่าผู้หลักผู้ใหญ่ที่ทันสมัยท่านที่พอจะบอกเล่าได้ก็มาล้มหายตายจากไปตามหลักของอนิจจัง ความไม่เที่ยง
นอกจากนี้ท่านยังเป็นพระเกจิที่รับนิมนต์อธิษฐานจิตปลุกเสกเหรียญพระเครื่องอื่นๆอีก เช่น
- เหรียญรุ่นแรก พ.ศ. ๒๔๗๖ พระรัตนธัชมุนี (ม่วง รตนทฺธโช) วัดท่าโพธิ์ฯ จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นพระอนุสาวนาจารย์ของท่าน
- พระผงผสมชันโรงวัดหน้าพระธาตุฯ พ.ศ. ๒๔๘๕ สร้างโดยพระศรีธรรมราชมุนี (หมุ่น อิสฺสโร) ในขณะดำรงสมณศักดิ์ที่ พระครูกาแก้ว วัดหน้าพระบรมธาตุฯ จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นต้น
มรณกาล
พระครูวิสุทธิจารี (พุ่ม อินฺทสโร) อาพาธด้วยโรคชรา มรณภาพ เมื่อวันที่ ๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๘๘ ตรงกับ วันพุธ ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๙ ปีระกา เวลา ๑๖.๐๐ น. สิริอายุ ๘๖ ปี พรรษา ๖๖
เมื่อพ่อท่านพุ่มมรณภาพ มีการเก็บศพไว้ ๔ ปีเศษ ไม่สามารถจัดงานฌาปนกิจได้ในทันที เนื่องจากเป็นฤดูฝน และบ้านเมืองเป็นเป็นภาวะหลังสงครามโลก ข้าวของแพง ล่วงมาถึง พ.ศ. ๒๔๙๒ ในเดือนเมษายน มีกำหนดงานฌาปนกิจศพพ่อท่านพุ่ม กำหนดงานวันที่ ๑๒-๑๘ เมษายน มีการปลูกโรงเมรุใหญ่ขึ้นที่ลานวัด มีพ่อท่านเอียด อริยวํโส วัดคงคาวง (ในเขียว) หรือพ่อท่านเอียดดำ ศิษย์ผู้น้องของท่าน เป็นหัวเรือใหญ่ในการช่วยเหลืองานโดยกำลังแรงและกำลังทรัพย์ มีพ่อท่านกล่ำ พ่อท่านเรือง พ่อท่านน้อม พ่อท่านแปลก และชาวบ้านรวมทั้งศิษยานุศิษย์จากทั่วสารทิศมาร่วมงาน มีการปลูกโรงครัว มีมหรสพ หนังตะลุง โนรา จุดพลุดอกไม้ไฟอย่างครบครัน นับว่าเป็นงานใหญ่งานหนึ่งในอดีตของอำเภอท่าศาลา จวบจนถึง วันจันทร์ ที่ ๑๘ เมษายน พ.ศ. ๒๔๙๒ ในเวลากลางคืนก็ทำการฌาปนกิจ พอรุ่งเช้า วันที่ ๑๙ เมษายน ก็มีการเก็บอัฐิ ทำบุญ ถวายภัตตาหารพระเช้าและเพล เพื่ออุทิศบุญกุศลให้พระอุปัชฌาย์อาจารย์
***เกี่ยวกับวันมรณภาพของพ่อท่านพุ่ม วัดจันพอ โดยเทียบตามปฏิทิน ๑๐๐ ปี
- ถ้ายึดตาม ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๙ ปีระกา จะตรงกับ วันศุกร์ ที่ ๑๗ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๘๘ ซึ่งไม่ใช่วันพุธ ที่ ๘ สิงหาคม ตามรายละเอียดในหนังสือ
- แต่ถ้ายึดตาม วันที่ ๘ สิงหาคมเป็นหลัก ก็จะตรงกับ วันพุธ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ ปีระกา ซึ่งไม่ตรงกับ ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๙ ตามรายละเอียดในหนังสือบันทึกประวัติ ทั้งนี้กระผมได้ยึดตามปฏิทินย้อนหลัง ๒๐๐ ปีโดยการเทียบข้อมูลเพื่อตรวจสอบ
สมณศักดิ์
|
พ.ศ. ๒๔๔๑ เป็น
พระปลัด
ฐานานุกรมใน พระศิริธรรมมุนี (สมณศักดิ์ของท่านเจ้าคุณม่วง รตนทฺธโช ในขณะนั้น) เจ้าคณะใหญ่เมืองนครศรีธรรมราช วัดท่าโพธิ์ฯ (สมัยนั้นยังปกครองสงฆ์แบบรวมนิกาย)
|
|
๓๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๕๗ เป็น
พระครูสัญญาบัตร
ที่ พระครูวิสุทธิจารี
เจ้าคณะแขวงท่าศาลา
|
ที่มา
| สำเนาหนังสือบันทึกประวัติ (เนื้อหาเป็นร้อยกรอง) เนื่องในงานฌาปนกิจศพ พระครูวิสุทธิจารี (พุ่ม) อดีตเจ้าคณะแขวงท่าศาลา วัดจันพอ วันที่ ๑๘ เมษายน พ.ศ. ๒๔๙๒. |
| จากประวัติท่านที่ทราบกันโดยทั่วไป. |
| จากประวัติพระคณาจารย์ต่างๆ. |
| หนังสือแถลงการณ์คณะสงฆ์ ฉบับต่างๆ. |
ผู้แนะนำข้อมูล
| จักรกฤษณ์ แขกฮู้ นักวิชาการวัฒนธรรม สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดสุราษฎร์ธานี : ค้นคว้า/เรียบเรียง/เผยแพร่ |