ได้พัฒนาวัดและเสนาสนะต่างๆ มีศาลาการเปรียญ กุฏิสงฆ์ อุโบสถ ศาลาบำเพ็ญกุศลศพ เมรุ ซุ้มประตูวัด โรงทาน เป็นต้น ที่ได้ดำเนินการก่อสร้างตามกำลังความสามารถของท่าน แต่สิ่งที่ได้รับการดูแลเป็นพิเศษ คือเรื่องความสะอาดบริเวณลานวัด หลวงปู่รื่นจะลงมือกวาดขยะและใบไม้เองทุกวัน

     ท่านเป็นผู้มักน้อย สันโดษ พูดวาจาตรงไปตรงมา พูดน้อย เป็นผู้มีความใฝ่รู้อยู่เสมอ ครองตนอยู่ในพระธรรมวินัย และฐานะเป็นเจ้าอาวาสได้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความรับผิดชอบ โดยเฉพาะจะสนองงานคณะสงฆ์ด้วยดีตลอดมา คือหลวงปู่รื่นจะให้ความร่วมมือและไปประชุมทุกครั้ง แม้วัยอายุ ๙๐ ปีแล้วหลวงปู่ก็ยังไปประชุม หรือแม้นแต่ไปที่ต่างจังหวัดหลวงปู่ก็จะไปเอง จึงเป็นที่ชื่นชมของมหาเถระทั้งหลาย เช่น เจ้าภาค ๑๗ เจ้าคณะจังหวัดตรัง เป็นต้น

     ด้วยความชราภาพท่านจึงอาพาธบ่อย ๆ จนต้องเข้าออกโรงพยาบาลเป็นประจำ ในเดือนเมษายน พ.ศ. ๒๕๔๖ หลังจากวันสงกรานต์แล้ว พุทธศาสนิกชนได้ร่วมกันสรงน้ำแด่หลวงปู่รื่นเรียบร้อยแล้ว วันรุ่งขึ้นหลวงปู่มีอาการอาพาธอย่างหนัก คณะศิษยานุศิษย์ได้นำหลวงปู่ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลตรัง ในวันที่ ๑๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๖ เวลา ๐๒.๔๖ น.

     พระครูสิทธิมงคล (รื่น ติสฺสเทโว) มรณภาพ เมื่อวันที่ ๑๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๖ เวลา ๐๒.๔๖ น. สิริอายุ ๙๘ ปี พรรษา ๔๒